พระพุทธศาสนาในประเทศเยอรมนี
ชาวเยอรมันให้ควาสนใจในพระพุทธศาสนามาตั้งแต่ก่อนสงครามโลกครั้งที่2 แต่มีจำนวนไม่มากนักโดยนักปราชญ์ทางพระพุทธศาสนากลุ่มแรก นำโดย ดร.คาร์ล ไซเดนสติคเกอร์ นักปราชญ์ชาวเยอรมันได้ก่อตั้งสมาคมเพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนาขึ้นที่เมืองไลพ์ซิก ในประเทศเยอรมนี เมื่อ พ.ศ.2446 และส่งเสริมให้มีการจัดการศึกษาวิชาพระพุทธศาสนาต่อมามีการจัดพิมพ์หนังสือ วารสารและจุลสารด้านพระพุทธศาสนาออกเผยแพร่ หนังสือที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคือ พระพุทธวจนะ โดยพระภิกษุชาวเยอรมัน มีฉายาว่าพระญาณดิลก ได้แปลและเรียบเรียงจากภาษาบาลีเป็นภาษาเยอรมัน ต่อมาได้มีการแปลเป็นภาษาอื่นๆ กว่า10ภาษารวมทั้งไทยด้วย นอกจากนี้ยังมีการจัดปาฐกถาธรรมและสนทนาธรรมเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาเป๋นประจำ ระหว่างสงครามโลกครั้งที่2 พระพุทธศาสนาในเยอรมีซบเซามาก เพราะพรรคสังคมนิยมแห่งชาติไม่ต้องการให้มีการดำเนินของศาสนาใดๆ ทั้งนั้น หลักจากสงครามโลกครั้งที่2 สงบลงชาวเยอรมันหันมาพึ่งหลักธรรมทางศาสนา เริ่มบูรณะวัดอาราม ความสนใจพระพุทธศานามีมากขึ้น ใน พ.ศ.2491 สมาคมมหาโพธิในศรีลังกาได้รับพุทสมาคมที่เมืองมองมิวนิกเป็นสาขาทำให้พุทธสมาคมอื่นๆ ในเยอรมนีมีการประสานงานกับศรีลังกามากขึ้น