การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในเยอรมัน
การเผยแผ่พระพุทธศาสนาเข้าสู่ประเทศเยอรมัน ชาวเยอรมันความสนใจในพระพุทธศาสนามาตั้งแต่สมัยก่อนสงครามโลกครั้งที่ ๒ แต่มีจำนวนไม่มากนัก โดยชาวพุทธกลุ่มแรกในเยอรมนี นำโดย ดร.คาร์ล ไซเดนสตือเกอร์ (Dr.Karl Seidenstuecker) ได้ก่อตั้งสมาคมเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในเยอรมนี ขึ้นที่เมืองเลปซิก เมื่อ พ.ศ.๒๔๔๖ เพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศเยอรมนีและส่งเสริมการศึกษาทางวิชาพระพุทธศาสนา การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในเยอรมันตะวันตกดำเนินการโดยเอกชน มีการจัดพิมพ์วารสารและจุลสารออกเผยแพร่ นอกจากนี้ก็มีการจัดปาฐกถาธรรมและสนทนาธรรมเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาเป็นประจำ หนังสือเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาที่มีชื่อเสียงมากที่สุด ได้รับการตีพิมพ์เผยแผ่ถึง ๖ ชั่วอายุคน คือ หนังสือพุทธวจนะ ซึ่งเป็นหนังสือที่แปลและเรียบเรียงจากภาษาบาลีเป็นภาษาเยอรมัน โดยพระภิกษุชาวเยอรมันรูปแรก ฉายาว่า ท่านญาณดิลก หนังสือเล่มนี้ได้รับได้รับการตีพิมพ์ซ้ำอย่างมากมาย และถ่ายทอดเป็นภาษาอื่นๆ กว่า ๑๐ ภาษารวมทั้งภาษาไทยด้วย ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ ๒ พระพุทธศาสนาในเยอรมันก็หยุดการเคลื่อนไหว การดำเนินชีวิตแบบชาวพุทธซบเซามาก เพราะพรรคสังคมนิยมแห่งชาติ ไม่ต้องการให้มีการดำเนินการของศาสนาใดๆ ทั้งนั้น หลังจากสงครามโลกครั้งที่ ๒ สงบลง โดยเยอรมนีเป็นฝ่ายพ่ายแพ้สภาวการณ์อันเสื่อมทรามทางจิตใจทำให้ชาวเยอรมันหันมาพึ่งหลักธรรมทางศาสนา วัดวาอาราม ต่าง ๆ เริ่มบูรณะซ่อมแซม ชาวพุทธกลุ่มย่อยๆเริ่มกิจการทางศาสนา เริ่มมีการตีพิมพ์หนังสือชุดทางพระพุทธศาสนาซึ่งมีผู้อ่านอย่างแพร่หลาย ความสนใจพระพุทธศาสนามีมากขึ้น เมื่อมีพระสงฆ์จากพม่าเดินทางเข้าไปในเยอรมนี ชาวเยอรมันตื่นเต้นสนใจมาฟังปาฐกถาของท่านเป็นอันมาก ใน พ.ศ.๒๔๙๑ สมาคมมหาโพธิในศรีลังกา ได้ประกาศเอาพุทธสมาคมในมิวนิกเป็นสาขาทำให้พุทธสมาคมอื่นๆ ในเยอรมนีมีการประสานงานกับศรีลังกามากขึ้น และต่างก็สมัครเข้าเป็นสาขาของสมาคมมหาโพธิ ใน พ.ศ.๒๔๙๒ เยอรมนีถูกแบ่งเป็น ๒ ส่วน คือ เยอรมนีตะวันตก และเยอรมนีตะวันออก รัฐบาลเยอรมนีตะวันออกมีท่าทีเป็นศัตรูต่อศาสนาต่างๆ เพราะลัทธิการปกครองระบอบคอมมิวนิสต์ พระพุทธศาสนาในเยอรมนีตะวันออกจึงต้องเสื่อมลง มีเพียงองค์การเดียวที่ให้ความสนใจในการศึกษาพระพุทธศาสนาคือ มหาวิทยาลัยเฮล ในเยอรมนีตะวันตกนั้นกฎหมายก็ไม่ได้รับรองพระพุทธศาสนาในฐานะที่เป็นศาสนาหนึ่งที่มีผู้นับถือในเยอรมนี แต่การติดต่อระหว่างกลุ่มชาวพุทธในเยอรมนีตะวันตกและสมาคมมหาโพธิในศรีลังกา ทำให้ชาวพุทธรวมตัวกันได้ มีสมาคมของชาวพุทธที่ดำเนินการเผยแพร่เอกสารต่างๆ และมีการบรรยายธรรมบันทึกเสียงออกเผยแพร่อีกด้วย

โรงเรียนหนองไผ่
700 หมู่ 6 ต.หนองไผ่
อ.หนองไผ่ จ.เพชรบูรณ์
ผู้จัดทำ
1.นายกฤษณะ บุญเรือง ม.3/2 เลขที่1
2.นายธีรภัทร์ สีปลาด ม.3/2 เลขที่6
3.นายอิทธิพัฒน์ สวัสดิ์นะที ม.3/2 เลขที่7
4.นายเจษฎา บางสาลี ม.3/2 เลขที่8
5.นายพัทธนันท์ ประประโคน ม.3/2 เลขที่13
6.นายธนัตถ์ เจริญสุข ม.3/2 เลขที่15
7.ด.ญ.สมฤดี อินดีคำ ม.3/2 เลขที่19
8.ด.ญ.พิมยาดา วงค์คำราช ม.3/2 เลขที่21
9.ด.ญ.ภคนันท์ ยอดขยัน ม.3/2 เลขที่23
10.ด.ญ.พิมชนก พันธ์พูล ม.3/2 เลขที25