พระพุทธศาสนาเข้ามาสู่ประเทศศรีลังกาเมื่อ พ.ศ. 236 ในคราวที่พระเจ้าอโศกมหาราชส่งพระเถระไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาในดินแดนต่างๆ รวม 9 สาย สายนั้นได้มายังเกาะศรีลังกา(ประเทศศรีลังกาในปัจจุบัน) ในรัชสมัยของพระเจ้าเทวานัมปิยติสสะจนพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองอยู่ในลังกา และได้เสื่อมถอยจากลังกา เนื่องจากการเข้ารุกรานของชาติตะวันตก ได้แก่ ฮอลันดา และอังกฤษ ที่ทรงเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาต่อมาภายหลังพุทธศาสนาได้รับการฟื้นฟูอีกครั้งจากพระชาวลังกาที่ไปอุปสมบทจากประเทศพม่า และรามัญนิกาย ไปอุปสมบทจากเมืองมอญ พุทธศาสนาได้เจริญรุ่งเรือง โดยได้นิมนต์พระสงฆ์ชาวไทยไปเผยแผ่และในขณะเดียวกันก็ได้เกิดนิกายอมรปุรนิกายและเป็นพื้นฐานของวัฒนธรรมลังกา เป็นศาสนาประจำชาติ มีอิทธิพลต่อวิถีชีวิตคนลังกามาก