บุคคลที่มีความสำคัญต่อพระพุทธศาสนาในอินเดีย

• พระเจ้าอโศกมหาราช (พ.ศ. 240 – 312) ได้ส่งพระธรรมทูตจากอินเดียไปประกาศ พุทธศาสนา 9 สาย โดยสายที่ 8 พระโสณะและพระอุตระเถระได้เดินทางไปยังสุวรรณภูมิประเทศหรือเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในปัจจุบัน (ไทย พม่า ลาว กัมพูชา เวียดนามและอินโดนีเซีย) ทำให้ไทยได้รับอิทธิพลจากศาสนาพุทธจากอินเดียมาตั้งแต่สมัยนั้น

• พุทธศาสนาได้ถูกฟื้นฟูขึ้นมาอีกครั้งโดยบุคคลสำคัญ 2 ท่าน คือ นายกรัฐมนตรีอินเดีย และ ดร. บิมเรา รามจิ เอมเบดการ์ (Dr. Bhimrao Ramji Ambedkar) ผู้นำชาวพุทธ โดยรัฐบาลอินเดียได้บูรณะพุทธสถาน ส่งเสริมการศึกษา พุทธศาสนาและก่อตั้งมหาวิทยาลัยที่เมืองนาลันทาและเมืองมคธ วิทยาลัยพุทธที่เมืองบอมเบย์ ส่งเสริมการเรียนภาษาบาลีที่เมืองกัลกัตตา รวมทั้งจัดงานฉลองพุทธชยันตี หรือ ครบรอบ 2,500 ปีของพุทธศาสนา โดยเชิญประเทศที่มีประชากรส่วนใหญ่นับถือพุทธศาสนามาร่วมฉลอง และสร้างวัดในบริเวณรอบพระมหาเจดีย์พุทธ คยาด้วย ทำให้ประเทศไทยเริ่มมีบทบาทในเรื่องพุทธศาสนาในอินเดียอย่างเป็นทางการเป็นครั้งแรก เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2499 ดร. เอมเบดการ์ได้นำคนวรรณะต่ำประมาณ 5 แสนคน ปฏิญาณตนเป็นพุทธมามกะที่เมืองนาคปะ รัฐมหาราษฏระ ซึ่งถือว่าเป็นการเริ่มต้นการฟื้นฟูพุทธศาสนาในอินเดียที่สำคัญ

• กษัตริย์พระองค์หนึ่งนามว่า พระเจ้ากนิษกะแห่งราชวงศ์กุษาณะ(พ.ศ.621-644) ทรงเลื่อมใสในพระพุทธศาสนามากจนได้รับการขนานนามว่า**พระเจ้าอโศกองค์ที่ 2** โปรดให้สังคายนาพระธรรมวินัยครั้งที่ 4

• ในยุคสมัยหลังจากที่อินเดียได้รับเอกราช(พ.ศ.2490)มีภิกษุและฆราวาสทั้งที่เป็นชาวอินเดียและต่างชาติได้ฟื้นฟูพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง เช่น อนาคาริก ธรรมปาละ ชาวลังกาได้ต่อสู้นำพุทธคยาที่อยู่ในครอบครองของชาวฮินดูกลับคืนมาเป็นสมบัติของชาวพุทธทั่วโลก เซอร์อะเล็กซานเดอร์ นักโบราณคดีชาวอังกฤษ ทำการบูรณะขุดค้นพุทธสถานจนทำให้ชาวอินเดียเห็นถึงความยิ่งใหญ่ของพระพุทธศาสนาและสนใจใคร่รู้เรื่องราวของพระพุทธศาสนามากขึ้น คันนิงแฮม เซอร์เอดวิน อาร์โนลด์ นักประพันธ์ชาวอังกฤษ ได้เขียนรายงานไปยังรัฐบาลอังกฤษ ให้ช่วยบูรณะพุทธสถาน และได้เขียนหนังสือชื่อ ประทีปแห่งเอเชีย