ในวาระสิ้นปี 2568 กำลังจะก้าวสู่ปี 2569 ในครั้งนี้
ขอขอบคุณทุกท่าน ท่านผู้บริหาร เพื่อน พี่ น้อง กัลยาณมิตรทุกท่าน ที่ทั้งอำนวยอวยพร ถามไถ่ ด้วยความเป็นห่วงเป็นใย ในการก้าวหน้าในหน้าที่การงานในปีนี้ หากไม่ได้ทุกท่านที่คอยให้กำลังใจ ด้วยความเป็นห่วง ก็คงจะพ่ายแพ้ลงอย่างหมดรูปจริง ๆ
เพราะปีนี้ค่อนข้างที่จะหนักหน่วงในหลากหลายเรื่องราว แต่ก็ยังก้าวผ่านทุกอย่างมาได้ ด้วยกำลังใจจากทุกท่าน แม้จะสะบักสะบอมแค่ไหน และจนปีนี้ต้องไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาลบ่อยมากแค่ไหน จากการแน่นหน้าอก จากอาการมึนหัว อาเจียนและคงจะต้องบันทึกว่าปีนี้เป็นปีที่เข้าไปหาหมอที่โรงพยาบาลมากกว่า ตลอดทั้งชึวิตที่ผ่านมา 46 ปีที่ผ่านมาทั้งชีวิตก็ตาม
แต่ที่ยังมีลมหายใจ และผ่านมาได้ด้วย ก็กำลังใจจากครอบครัว จากคนที่รักในความเป็นเรา น้องพี่ห้องกลุ่มบริหารงานบุคคล ที่คอยชวนกินข้าวและ… (เอานะเป็นที่รู้กัน)
และปีนี้ได้ของขวัญชิ้นใหญ่ที่สุด ที่รอคอยมานานเหลือเกิน คือลูกสาวคนเล็ก พายอาร์ (เด็กหญิงธารินรดา เดชะรัตนางกูร) ที่ยิ้มเก่งที่สุด อารมณ์ดีมาก อ้อนป๊าเก่งที่สุด ที่คอยเป็นกำลังใจให้ป๊ามีกำลังใจในการทำงานและหายใจต่อไป ลูกชายเจ้าพีธา (เด็กชายธารางกูร เดชะรัตนางกูร) ที่พูดเก่งขึ้นทุกวัน ฉลาด ที่บอกรักป๊าทุกวัน คุณภรรยาที่คอยดูแลอยู่ข้างหลัง คอยบ่นให้กินข้าวให้ตรงเวลา รู้ว่ารักแหละแต่ไม่ค่อยบอก
ปีหน้างานตรงหน้า อาจจะหนักหน่วงกว่าเดิม แต่ทุกอย่างก็ขึ้นกับการตัดสินใจของเราแล้ว และไม่ว่าอย่างไร การก้าวไปในปีหน้า ก็จะเป็นการก้าวที่ต่อเนื่องต่อไปในอนาคต จะขยันทำงานให้มากขึ้น ลงทุนให้มากขึ้น เก็บเงินให้มากขึ้น งานนอกบ้านก็จะพยายามลดลง เอาเท่าที่ตัวเองรับไหว เพราะตกมาปีนี้ รู้ตัวเลยว่าสายตา หลัง สมอง และขาไม่ค่อยดีเหมือนเดิมแล้ว สัญญาว่าจะออกกำลังกายให้บ่อยขึ้น กินผักให้มากขึ้น กินข้าวให้ตรงเวลามากขึ้น มีเวลาให้ครอบครัวให้มากขึ้น และจะนอนให้มากขึ้น @ผู้ติดตาม
